تولد

نمیدانم چه شد فراموشت کردم
میدانی من صبح تا شام با توام کنار تو
با تو میخندم با تو میگریم با توقدم میزنم

ولی نمیبینمت
کوچولو عزیز من هستی من عمر من امید من
نمیدانی چقدر شیرین شده ای
بازهم از تو خواهم نوشت همچنان وقتی که در درونم سبز شده بودی